gönlü akmak
gönlü bulanmak
gönlü çekmek
gönlü çelinmek
gönlü düşmek
gönlü ile oynamak
gönlü istemek
gönlü kalmak
gönlü kanmak
gönlü kaymak
gönlü kırılmak
gönlünde (veya gönüllerde) taht kurmak
gönlünde kalmak
gönlünden geçirmek (veya geçmek)
gönlünden kopmak
gönlüne doğmak
gönlüne dokunmak
gönlüne girmek
gönlüne göre
gönlünü çalmak
gönlünü çelmek
gönlünü düşürmek
gönlünü eğlemek
gönlünü etmek (veya yapmak)
gönlünü hoş etmek
gönlünü kaptırmak
gönlünü karartmak
gönlünün dümeni bozuk
gönlünü pazara çıkarmak
gönlünü serin tutmak
gönlünü söndürmek
gönlünü yaralamak
gönlün yazı var, kışı var
gönlü olmak
gönlü razı olmamak
gönlü takılmak
gönlü varmamak
gönül (veya gönlünü) almak
gönül (veya gönlünü) avutmak
gönül (veya gönlünü) eğlendirmek
gönül (veya gönlünü) yakmak
gönül açmak
gönül akıtmak
gönül avlamak
gönül bağlamak
gönül bir sırça saraydır, kırılırsa yapılmaz
gönül bulandırmak
gönül çekmek
gönülden çıkarmamak
gönülden gönüle yol vardır
gönülden ırak olmak
gönül ferman dinlemez
gönül gezdirmek
gönül indirmek
gönül kırmak (veya yıkmak)
gönül kimi severse güzel odur
gönül kocamaz
gönül koymak
gönüller bir olunca samanlık seyran olur
gönül okşamak
gönül var otluğa, gönül var bokluğa (konar)
gönül verme evliye, eve gider unutur
gönül vermek
gönül yıkmak
1. İstekle öperken çıkan ses2. Birden yere düşme veya çarpma sırasında çıkan ses
ne kadar